من  چه  دارم؟...                                   یک قلم با یک ورق

                          من چه بنوسم نرود به هدر؟؟...

    من  چه  دارم؟...                          یک قفس،فاصله با همنفس

    من  چه  دارم؟...                         یک اتاق پر ز ابهام و سوال

   من  چه  دارم؟...                                 کوله باری از گناه...

   من  چه  دارم؟...                                 دامنی  از  اشتباه...

   من  چه  دارم؟...                                بقچه ای از خاطره...

                          حادثه در ذهن من مسافره...

  من  چه  دارم؟...                                کاسه ای خالی ز آب

  من  چه  دارم؟...                                سینه ای پر التهاب...

                       سینه من پر شده از رمز و راز

                       کاسه من پر شده از عشق ناز...

  من  چه  دارم؟...                     

                                          دین و ایمان و نماز و راه راست

  من  چه  دارم؟...                                   یک خدای مهربان

               کو همیشه،هر زمان و هر کجا یاور ماست

   بارالها،آنچه دارم خوش دار...

   آنچه دارم پاک دار

   آنچه دارم،سالم و بی باک دار...

   آنچه دارم،از غم آه دور باد...

   آنچه دارم پر زعشق و شور باد...

کنار  رود  عشقت  می نشستم

                                                       و اما  عاشقی  را  تر  نکردم...

   دلم از مهر تو لبریز شد و سوخت

                                                      ولی شعر دوست داشتن از بر نکردم

  اگر  فرسنگ  ها  دورم  ز  قلبت

                                                       ولی نگاهت را برون از سر نکردم

چقدر دوست داشتم یک نفر،فقط یک نفر از من می پرسید...

    چرا نگاهت اینقدر غمگینه؟؟چرا لبخندات اینقدر بی رنگه؟؟

    اما افسوس،هیچ کس نبود...

    همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره تو...

    آره ،با  تو هستم، با  تویی که  از کنارم  گذشتی و حتی یکبار

    نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانی است؟؟...

مطمئن باش و برو...

     ضربه ات کاری بود،دل من سخت شکست...

    و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی،به من و عشقی پاک

    که پر از یاد تو بود...

    و یک قلب لطیف که خیالم می گفت: تا ابد مال تو بود...

    تو برو، برو تا راحتتر تکه های دل خود را سر هم بند زنم...

اگه من کسی رو داشتم دیگه در به در نبودم

                                                          با غم و غربت و اندوه دیگه هم سفر نبودم

    اگه زخم نخورده بودم تو را باور نمی کردم

                                                        توی این حصار پردرد با غمت سر نمی کردم

     کولی شب زده بودم،پشت گریه صدات کردم

                                                          از  پس  آینه  غم   تا همیشه  نگات  کردم

     درد عشق معنای مرگه،مسلک پاییز و برگه

                                                              قصه عشق و حقیقت،قصه گل و تگرگه

    آخه دردم درد تو بود،اگه دور از من وما بود

                                                              شکل تنهایی و غربت سرنوشت آدما بود

     دیدی ای دل!!...

                           که غم عشق دگر باره چه کرد؟؟...

                                                         چون بشد،دلبر و با یار وفادار چه کرد!!...

صدای چک چک اشکهایت را از پشت دیوار زمان می شنوم

    می شنوم که چه معصومانه در کنج سکوت شب

    برای ستاره ها ساز دلتنگی می زنی...

    من می شنوم،می شنوم هیاهوی زمانه را که تو را از پریدن و

    پرواز باز می دارد...

    آه،ای شکوه بی پایان،ای طنین شور انگیز...

    من می شنوم...

    به آسمان بگو که من می شکنم!! هر آنچه تو را شکسته...

    و می شنوم هر آنچه در سکوت تو نهفته...

    آری من می شنوم...

در این  بازار نامردی به دنبال چه میگردی؟؟...

    نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی!!

    برو بگذر از این بازار، "از این مستی و طنازی" !!

    اگر چون کوه هم باشی در این دنیا تو می بازی...